Bir pes gecesinin sabahında dualarla yaşanılan an itibariyle kaleme alınan bildirimdir... (beni umut vadetmeyen düşüncelere götüren düzensizlik düzeninin süregelmesi meselesinin hala sürüp gittiğini sezinliyor olmanın dürtüsüyle...)
bir özeleştiri yapmak gerekirse şimdiye kadarki süreçte......... ..........planlar dahilinde sürüp güden bir hayat ritmi tutturabilmiş değilim. belki bu yüzdendir ki kaybettiğim ritmi müzikle yaşamaya çalışıyorum. her neyse bunu çok dillendirmek istemiyorum aslında. bir şeyleri değişimini yaşayarak göreceğiz. ya da hiç gerek yok. bu böyle gelmiş böyle sürüp gidecek bir hayat akışı gibimi düşünüyorum.. ne düşündüğümü kestiremedim..:)
Bu gecenin sabahı olur muy du?
Yine yeniden başbaşayım kendimle ....köhne villamda...saat 03:54.
bazen çaresizliğin tuzaklarına düşüveririz. İhtimaller dahilinde, en zor anlarımızda, en kimsesiz olduğumuzda ,mutlak bir yalnızlıkta yoklukta O' ndan başka kimsemin olmadığını bildiğim bir gecenin sabahında ,ona ihtiyaç halinde değil;şükür halinde bulunmak için burdayım..Sabır ve şükürle yoğrulmak adına ...
Bir ben bir de "O" .. ikimizin başbaşa olduğu nadide anlardan bir gece vakti huzurundayım..Hangi vasıfla beni kabul edersin bilemem... Aciz bir kul ya da şükür halinde bir kul... Sen benim bütün ahh ve off larımı ne olur şükürden say rabbim. [ Bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim ,belkide azla yetinişim,çoğa gözdikişim]..
benim gibi aciz bir kula istemeden verdiklerinin hikmeti nedir? ya da bana kattığın bu anlam karmaşası....Kaldi ki sana tam anlamıyla kulluk vazifesini bile yerine getiremeyen birine açtığın hayırlar acıtıyor sol yanımı.... viran eyliyosun yüreğimi.kaldıramıyorum ağır geliyor rabbim..Bu "hiç" kuluna yaşattığın tevaffuklar için binlerce şükürler olsun..Her işine hayretler içinde kalıyorum..Bana verdiklerinle verebilmeyi nasip et,gucumun gonlumun yettigince ihya et beni.. Nefsimle başbaşa bırakma beni...Yaşattığın bu hayırlarını tüm inananlarada nasip eyle..Kimin nerde nasıl ne şekilde ihiyaçı varsa sana sen onların yardımcısı ol rabbim.(AMİN).
... Gözlerini açtığın günü değilde gözlerinin içinin güldüğünü.. Dudaklarını kıpırdatığını değil de"Allah 'a Şükür" ile "Merhaba'yı aynı cümle içinde kullanıp bizi ağlatacağını; Bize hayatın her ne kadar pamuk ipliğiyle bağlı olsa da duanın,çok şeye gücünün yeteceğini göstereceksin..İnanmaktan asla vazgeçme... Ben sana inanıyorum çünkü...
Hadi Bismillah....!
Bakara; 152:
152Öyleyse Beni anın ki, Ben de sizi anayım. Ve Bana, verdiğim nimetlerin karşılığını ödeyin, Bana iyilikbilmezlik etmeyin/ verdiğim nimetleri görmemezlikten gelmeyin.
6 Yorum
Sabah sabah çok iyi geldi yazınız Gülin... Gönülden aminnn diyorum ben de..
YanıtlaHangimiz O'na gerçekten layık olabiliyoruz ki? Peygamber ashabının tırnağı bile değiliz. Allah'ı sadece başımız dara düştüğünde hatırlıyoruz. Hele bir şey kaybettiğinde kaderine söven ama kazandığında Allah'ı unutup kibirle "Ben yaptım, benim eserim." diyenler yok mu? Kur'anın her yeri onun nimetlerinin hatırlatmalarıyla dolu ve en büyük nimet de kendisi ama o sadece süs olarak duruyor evlerde.
YanıtlaGönül gözü kapalı olmak diye bir şey var elbette. Bizim her işine şaşkınlıkla, hayranlıkla baktığımız yüceliği görmemekte inat eden kararmış kalpler... Yüreğin ve kalemin dert görmesin.
Yanıtlaumarım her gününüz güzel ve iyi geçer. amin.
Yanıtlasorun tamda bu nokta da nüksediyor...var olduğu bilip uygulamak...
Yanıtlaah bu gönül gözümüz ne zaman açılır bilinmez.. ço k geç olmadan güç olmadan bir an önce hidayete ersin...
YanıtlaUmarım gününüz güzel geçer:)