SAHİPSİZ MUCİZELER...

Sahipsiz yıkık dökük öykülerimiz vardır bizim.  Yıllardır üzerinde  planlar yaptığım ,düşündüğüm bir şey var,düşünürken beni yoran, içime hapsolan ve çıkmamı engelleyen tuhaf bi’şey…  Şeyy nasıl anlatsam bir şehrin anatomisi gibi, tarifi gizli ,çeşitli insan öyküleri…Dinlerken bile içinden çıkamadığım,idrak edemedim,sorguladıkça beni boğan,kıran,üzen…Çeşitli ve benzer insan öyküleri…Yalnızlıklari, imkansızlıklari,zorluklar,yoksulluklar,acımazlıklar,şiddet ve diğerleri…vs

Bu sefer umudun mucizenin adı; tanıdık biri :AZİZ...
Aziz, Doğuştan ,bedenen sakat olan birinin
eskaza  dünyalar güzeli  bir kızla evliliği.. kadere boyun eğiş.. ve uzun bir süre sonra hayata dönüş..

Azizin Babası   "Oğlum Ameliyat mı Oldun?"
Aziz                   "Yok Baba Kadınıma Aşık oldum "der ve film biter..

Mucizeler; yalnız ve yanlız hayal edenlere gebe kalırmış ve gerçeklerle dolu bir ateşe yürümek için ise hayal kıvılcımına ihtiyaç duyarmışız..(Kıvılcımız bol olsun gençler : ))) sizin kıvılcımınız kim?

       Gerçekler, hayale muhtaç , Hayallerimiz, imkansıza onaysız, gerçeğe davet icabet. Hayal edip, yürümek ,ağır, engebeli yol ayrımında, gerçeğe varmak .İnsanoğlunun hayal gücü çok eşsiz ve bizler bir çok hayal kurup planlayıp bozarız ;bunları da  burda oturup lanse etmeye gerek yok.

Sadece zamansız ayrılıklar istemiyorum, Gülüşlerimiz,hayatımız soğuk bir vucutta, buz gibi bir tabutta son bulmasın. Kaybolmasın sevilmeye değer  muhteşem yürek (fırtına),kalmasın geri de acıyan ,kanayan , özleyen yürekler..Kışalrın ardından gelen  sürgünler yaşatmasın. Gözlerin derinliklere meyilli iki gafil meçhul..Gözlerimiz  umudun elçisi,Tükenmeye yüz tutmuş hayallerle ,kuş edasıyla ,çırpınıp  duruyoruz öylece ,sessizce...

           En afillisinden yazmak vardı dizeleri. öylesine değil, umutlar  ekerek, yüreğinin bam teline dokunarak , en sığ denizinde boğarak, bilinçli bir şekilde. Ümide dair türkü tadında , her mısrasını kendine pay edermişcesine. Ama en telaşsızından kaçmadan yiğitçe, savaşarak , dünyanın dönüşünü fark etmeden ,mutsuzluğu boğarcasına yazmakk..Köhne limanlara demir atma zamanı..Sıkışmadam ,duygularımın, hislerimin , özgürlüğümün tadına vararak devam etmek bu yolda..yazmakkk.

              Bugün sabahki havuz sefası sırasında sersemce bir gülüş edasıyla :)) düşündüğüm noktayı beyan edeyım..o an nerden aklıma geldi ben de bilmiyorum...Bakış açımın; şu an yaşadığım ana  tanıklık ettiğim dönemde bile değişmediği ve hayata kasmadan  bakmanın önemli nedenlerimin arasında görüyorum. Kimseler beni farklı düşünceleri ile kızdaramıyor aksine bu davranış  ilgimi bile çekiyor. yine mazoşist bir yaklaşım:) Herkes çoğunlukla bir düşündüğü için ne beni kendi gibi düşünmeye zorlayabiliyor ne de benim saygımı kazanıyorrr..Kuralları temelden sorgulamadan, ezbere yaşayarak, kulaktan dolma bilgilerle mutlu olmaayı düşünmedim,,ve ben kimsenin bizleri tebrik etmesine pabuç bırakmadan son verelim saçmalığa..:.