KAYBETTİM(K) İYİ NİYETİMİZDEN..

yazdıklarım yazacaklarım oykuden ibarettir;

 Hayatımızın en büyük hedeflerinden biri  özgürlüğümüzdür.Özgürlük olmadan hayatın tadı ve anlamı yoktu. Özgürlük zamandan, zihinden  arzudan uzak olmalıydı... Şayet zihnim var olmadığı anda evrenle bir olurum, evren kadar sınırsız olurum.. Ne akla hizmetse yine şu sorular aklımın ucra köşelerinde kırmızı ışık yaktı.. Hayatın bana sunduklarının ötesinde  neler keşfedileceğini merak edip, sınırlarımı zorladın mı? Yaşam terazimi ne derece dengede tutabildim..Yaşamım seçimlerimden ibaret iken,bazı seçimler zordan daha zora dönüşmüşmüydü?
Gün olur,,bir gün daha geçer ;kalp ikiye bölünmeye hazırken velhasıl yüreğim değilde, ben ikiye bölünüp paramparça olmuş buluyorum kendimi :)
Kimseler farketmesede bir yanım bir bedende  bir yürekte,diğer yanım başka yüreklere, başka tenlere gitmek istesede gidemiyor,onu tutan  başka bir güç var. Eksik olanı iyi bilirim aslında,sevme eylemini bu yürek gerçekleştiremiyor..Güçsüzlükten değil asla;kırmaktan iincitmekten incinmekten, yarıda bırakmaktan....beni unutacaksın farkındayım...yada unutacağım... seni yormadan,  her sebepten ötürü seni mağarandan çıkarmak istemezdim. Alışkanlıklarını, özellikle yalnızlığa alışkanlığını kaybettirmeden uzaklaşmak en iyisi..idi. bizde en iyisini yaptık ikimiz için:) doğrusu yanlışı tartışılır aslında... Hata bir kere yapılırdı ,2. ye fırsat vermeyip kimseyi üzmeye hakkımız yoktu.. oysa huzurlu bir kadın ,karekterli bir erkeğin en soylu eseri olduğunu biliyorduk.ben karsimda boyle Bir karekter arar dururuM. bulduğum anda ise aynı acılara yakalanmaktan korkar yine uzak dururum. Nasıl da güzel saçmalarım,en güzel ben saçmalarım,, ama iyi saçmaladım :)Bende Seni çok ama çok iyi anlıyorum diyenler oldu sanırım...insanları ya olduğu gibi kabul edecektik yada başından beri dur demeyi bilecektik. isteklerimiz açık ve netti.. ne istediğimizi bilen , en önemlisi aynı acıları tadmış  korkak iki bireydik. Aynı acıya zamanında gebe kalmıştık..sonra ne oldu...
.Kaybettim(k)hep iyi niyetimizden,nasıl olsa hak yerini buluyor yada forexample "sevdiği ben değilim anlatamam bunu sizlere"....
.Ece Turan derki"bizim gibiler kendi kendine iyileşmek zorunda,kimse gerçekten  yardıma ihtiyacın olduğunu anlamaz"..der ....durur...
bu kadar düşünce ve kelamın içinde birde
İstanbula mecburi istikamet yapmak zorunda kalmıştım, Daha ne kadar devam eder bu ızdırap bilemiyorum...İstanbula  ulaştığımda avukatlar beni karşıladılar.(benim bu adamlarla ne gibi işim olabilir.afff  Allah'ım. sen hidayete erdır bir anönce..)Ve akabinde Fransaya gitmemiz gerektiği söylendi.
Fransa yolcusu kalmasın...

Avukatlarla uzun tartışmalardan sonra  Kendimlemi yoksa ikizimlemi yolculuğa devam edip etmeme konusunda agizbirligine varip,ikizimle yolculuk yapmaya  karar verdik...korkuyordum.....
oysa  bu yolculukların  bir sonu olsun diye de halen üniversite öğrencisi olarak devam ediyordum hayatima. tek dersten bilerek tümüyle devamsızlık yapmıştım.Bölüm hocam Mümin()  Hocanın her defasında devamsızlık nedenıni sorgulamak istesede ona yalan yanlış açıklama yapmak benim için zor bir süreç olmuştu.bu durum daha ne kadar sürer diye düşünürken bir maille sarsıldımm.. Diplomamın hazır  olduğunu ve 3 gün içinde dicle üniversitesinde .... bey'le görüşmem gerektiği yazıyordu. Sevinmek yada üzülmek arasında bir duygu yaşadım..İsteklerim ,hayallerim bu yönde  iken, benim sevinmeme engel olan neydi?(biliyordum sanırım)sonu olmayan bir hayatta benim başka insanlarla plan kurmak gibi bir lüksüm olamaz dı..Kendimi  iyi hissetmiyordum. Özgürlük güzel şey doğrusu diyene kadar hiç bir zaman özgür olamaycamm..olamayacaktimm...yazma eylemine ara veriyorum şimdilik.
İstanbul-Fransa-üniversite arasındaki nasıl bir bağlantı kurdukk..bunları sorgulamayın bende bılmiyorumm, dedim ya yazdıklarım öyküden ibaret...devam ederiz....