DÜNYA KATILAŞTI

Mutsuzluk..

Yine birileri mırın kırın etmeye başladı.. hiç de iç acıcı şeyler beklemiyor beni. Bazen neredeyse elle tutulacak, gözle görülüp kokusu duyulacak kadar somut hale gelebilen, nefes almayı engelleyebilen hal ve durumdur mutsuzluk... Mutluluğun resmi gibi mutsuzluğunki de çizilebilir mi, bilmiyorum.

Ama birilerine açıklamaya çalışmak, kulp takarcasına gerekçe uydurmaya kasmak anlamsızdır, her zaman nedenlerle gelmez size. Bazen sebepsizdir, durağandır; tavsamasını, geldiği gibi yavaşça gitmesini beklemek gerekir...

Öylece durursunuz geçmesi için, korktuğunuzu anlamasın diye yere bile çömelebilirsiniz...

Bin yıllık arkadaşımın dediği gibi, "Sen kendini mutlu et, birileri mutlaka yanında mutlu olmak ister."

Rob: derki; Seni mutlu etmek için ne yapmam gerekiyordu?
Laura: dediki ;Senin mutlu olman...

diyaloğuna bakarsak; mutlu etmek için mutlu olmak gerekir kanımca... 

neyse konu atlayalımm;

"Fokurdayan lav kaynayan felek 

bunca şey birbirini ite kaka oluyor 

ve katılaşıyor dünya giderek" 

Birhan Keskin'in dediği gibi, dünya katılaşmaya devam ediyor. İçindekiler de. İnsanlar artık daha sert, acımasız, vicdansız ve umursamaz olmaya başladı. Daha bencil, çıkarcı ve daha yalnızlar, içlerindeki katılık gün geçtikçe kıvamını artırıyor.

Taş gibi olmalarına az kaldı. Ve bu acayip olarak algılanmıyor artık, adına "bireysellik" deniyor. İş hayatında ise "profesyonellik"...  Vurdumduymazlar, çünkü onlar gemisini kurtaran kaptan. Gerisi de umurlarında değil. nasıl bır vahset içindeyiz düşünen oldumu.. çözüm süreci istiyorum...ve bu çözüm süreci lütfen kısa olsun  benciller..