YANIMDASIN SUSUYORSUN,SUSUYOR KONUŞMUYORSUN...

3 mart ,mart 3  gelmiş yine..sahi yine 3  mü olmuş....Bu son gülümsemem sana gelsin o zaman....bugün söylemek istediklerim ama söylemediğim, dile getirmek isteyipde diyemedğim o kadar çok şey varki?kelimeler boğazıma düğümlendi..yutkunamadım bile.. defalarca yazıp sildim  yazılarımı ... hiç birini beğenmedimm.. kendimi hiç bir şekilde lanse etmek istemedim...bugün gerçekten özel bir gün benim için..Daha da özel yapalım bu günü...

Mutluluk mu? 

En son fotoğrafçı gül demişti ve flaş patladığında ..Oyun bitmişti!...

Toplanın.

Şimdi size nasıl öldüğümü anlatacağım.

Acayip sıradan bir gündü. Her şey son derece olağandı.Göze çarpan hiç bir değişiklik yoktu.

Sonra ben öldüm tamam mı.? İnanılmaz sıradan bir andı. Her şey son derece olağandı.

Güzelim kafamı ezen araba, ani bir fren sesiyle durdu. Caddedeki kadınlar çığlık attı.

Ellerindeki poşetler yere düştü.İnsanlar başıma toplandı.Ambulânsı aradılar.Yanlış müdahalede bulundular.Her şey olması gerektiği gibi ilerliyordu.

Panik, panik, panik.!

Kurtarılamadım.

Çok bekletmediler beni.Ölüler bekletilmez.

Beklemek ve bekletmek yaşayanlara özgü bir şeydir.Cenazem çok acıklıydı.Herkes üzülmenin hakkını verdi. Zırıl zırıl ağladılar.

Çok şükür dedim, her şey normal.

Hiçbir şeyi atlamadılar.Bütün akrabalarım çığlık attı.Bütün arkadaşlarım beni iyi bildi.

Herkes hakkını helâl etti.

Facebook fotoğraflarımın altına nasıl gidersin.? diye sordular.

Yanıtlamadım.

Hayır, cevap versem işler karışacak.

Kimse işler karışsın istemez değil mi.?

Her şey hep olduğu gibiydi.

Ölüm dünyada başımıza gelebilecek en sıradan şeydir, dedim rahmetli babama, karşılaşınca.

Sen onu birde yaşayana sor dedi.

Komik değildi. Ama biz çok güldük.

Bu sırada cenaze merasimim tamamlandı.Annem, karnıma bir çiçek sapı soktu. Ah diye bağıracak oldum.Bağırmadım.

Kimse umutlanmasın.

Acayip sıradan bir andı.! Bunu söylemiş miydim.?

Sonra aradan bir gün geçti.

Yıldızların üzerinde oturmuş keyif yapıyordum.

Böyle maşallahı olan bir yıldız falandı üstünde oturduğum.

Neyse, ben bunun tepesindeydim tamam mı.?

Rahat edemedim.Aşağı kayasım geldi.

Bir baktım dünyadaki herkesler pencerelere toplanmışlar.

Dilekler tuttular.

Beni parmaklarıyla gösterdiler.

İnanılmaz alışıldık bir andı.

O an nasıl öldüğümü hatırladım.

Bir gün önce ben de dünyadaydım.

Acayip sıradan bir hayattı.

Sonra öldüm.

Öyle işte...

Sinem SAL // Anlamsız Olmayan Şeyler - Ölüm (Afili Filintalar )

Bana birşeyler anlat, canım çok sıkılıyor 
Bana birşeyler anlat anlat, içim içimden geçiyor 

Yanımdasın susuyorsun, susuyor konuşmuyorsun 
Bakıyor görmüyorsun 

Dokunsan donacağım, içimde intihar korkusu var 
Bir gülsen ağlayacağım bir gülsen kendimi bulacağım 

Depremler oluyor beynimde dışarıda siren sesi var 
Her yanımda susmuş insanlar susmuş 
İçimde ölen biri var 

Vayyyy vayyyy vayyyy vayyyy vayyyy vayyyy 

Hadi birşeyler söyle, çocuk gözlerim dolsun
Hiçbirimiz Zeki Müren kadar sevdik de, "eğer gidersen mani olamam, düşersen sonunda yine bul beni" dedik mi?