ALINTI HAYATLAR;

Yine o günlerden ....

 

Bazen işte tam da böyle olur. Ne pencerende bir uçan balonun vardır ne de kapına gizlice bırakılmış bir çiçeğin. Ne bir umudun kalmıştır eski heyecanına dönmek için ne de cesaretin.
  İşte tam olarak oradan vururlar seni. ne bir kurşun saplanır ne de bir bıçak. Tek bir söz yeter kalbinin atmaması için.
  Nefes aldığın günleri özlersin, gerçekten nefes alabildiğin günleri. Sahi hatırlayabildin mi? Çok acılar geçmişti oysa ki üstünden.
  Su savaşlarımız vardı buz gibi. Gıdıklandığımı bilirdin işte, koltuktan düşerdim; dün gibi gözümün önünde.
  Bir de elveda deyişim ve değişin vardı, ölüm gibi. İsteksizceydi benimki, seninki hakkında bir fikrim yok. Gözlerin dolmuş muydu peki?
  Huysuzdum biliyorum. Ama en çok sen söyledin diye sevdim bu sıfatı. O yüzden huysuz oldum. Sen söyledin diye çocuktum.
  İşte yine acıyan bir gün. Ne bir bıçak saplandı ne de bir kurşun girdi kalbime. Tek bir sözün yetti yine bitmeme.
  Ne bir balonum oldu ne de kapı önünde çiçeklerim. Bir tek umudum vardı ve sen vardın. Şimdi gerçek bir nefesim bile yok kalbimin atması için.
  Şimdi yalnızca acılarım var sana tutunduğum, seni yaşattığım...

Kadın olmak

En büyük korkusudur yalnızlık, karanlık bir yoldan yürümek tedirgin eder. Aydınlık olsa da yalnız olmak karanlığa boğar her yeri. Tek başına güvende hissetmez. Güvende olduğunu hissettirecek biri olmalı yanında. Sevgi ister kadın, şefkat ister. Yalnız bırakıldığında hata yapar, hata üstüne hata... Düzeltemez tek başına eline yüzüne bulaştırır. Çocuktur hiç büyümez. Ağlar yalnızlığında, hıçkırarak ağlar durmadan. Sessizliğinde ölür. Kalbine biri girdi mi hayatını o yöne çevirir, merkezi görür orayı. Sever, korur, mutlu etmek için her şeyi yapar kadın. Üzülürse çekilir kabuğuna, boşluğa düşer, hata yapar. Hıçkırarak ağlar kadın, kimse duymadan. Bazen sadece içinde sever, kimselere söylemez sevgisini. Söylerse paylaşmış olur aşkını, paylaşamaz kimseyle kendine saklar hepsini. Aldatılır çoğu zaman, bazen görmez olanları bazen isyan eder. Görmez bazen içine atar, yıpratır kendini. Görürse yalnızlığıyla başbaşa bir hayata başlar zorla. Ezilir çoğu kez. Yılmaz hiç, devam eder yoluna sevilme umuduyla. Çok sevilmeyi istemez, çok sevmek ister. Az sevgi karşısında çok sever. Dayanamaz üzmeye, kıramaz kimseyi. Kimi zaman suçsuzken af diler. Büyüklüktür onunkisi. En büyük hayalidir kendinden, sevdiğinden bir parça yetiştirmek. Anaçlık içtendir onda. Sevdiğine de anaçtır o. Kadın bu üzülmek, üzmek istemez. Sevmek, sevilmek, çabalamak ister tırnaklarıyla. Bir omuz ister güvenlice başını koymak için. Karanlıktan korkar, yalnızlıkta ağlar. Çok şey saklıdır içinde. Keşfedilmek ister. Gözlerindeki parıltıyı hissettirmeyi sever en çok. Karşılıklı gülmek ister. Kötülük istemez. Kadınlar hayat verir, koruyun kadınları!  (ALINTI ;HUYSUZ)